Marta Korczyk

Utworzono: 05 lipiec 2017

Rok szkolny 2016/2017 zakończony!

Wszystkim uczniom, rodzicom, nauczycielom i pracownikom naszej szkoły życzymy

pogodnych, radosnych i udanych WAKACJI

wychowankowie internatu, fot. Wojciech Zięcina

Utworzono: 04 lipiec 2017

„Wdzięczność jest rzeczą piękną…”

 My, Wychowankowie internatu Zespołu Szkół Zawodowych Towarzystwa Salezjańskiego w Oświęcimiu dziękujemy Dyrekcji, Wychowawcom, Nauczycielom. Jesteśmy wdzięczni za miłość, za troskę, za wiarę w Nas, mimo wszystko i nawet wbrew wszystkiemu. Jesteśmy szczęśliwi , że na Naszej drodze Pan Bóg postawił tak wspaniałych Przewodników.  Ten rok szkolny 2016/2017 dostarczył nam wiele wzruszeń, piękne były nasze „wieczory”, spotkania z poezją, literaturą piękną ( z bohaterami powieści H. Sienkiewicza) , z muzyką ( wizyta zespołu tanecznego „ EFEKT”- mistrzami Polski w tańcu towarzyskim), ogniska, zawody sportowe, które cały rok dały Nam siłę do pokonywania codziennych trudów. Wzruszeń dostarczyła Nam  wizyta ks. Inspektora Adama Parszywki, który opowiedział Nam o swojej młodości  i pobycie w internacie. Chciał Nam tym dodać siły i otuchy do pokonywania codziennych trudności. W ciągu całego roku szkolnego odnosiliśmy sukcesy, choć porażki też się Nam zdarzały. Ale, jak mawia Nasza pani Ela, cytując św. Augustyna  „ błądzenie jest rzeczą ludzką” i jednocześnie pocieszała Nas, że porażki są jak pisze poeta, Leopold Staff,  niczym…” atramentu ślady na palcach”. O Nasze serca, pełne „ jaskółczego niepokoju” dbała psycholog, pani Teresa, „lekarz” Naszych poranionych dusz. Kierownik internatu, ksiądz Piotr Kadela, zachęcał Nas do turystyki, zakupił rowery a organizowane przez Niego maratony  kolarskie dawały Nam niezły wycisk. Podczas „ słówka” zachęcał do zawierzenia trudnych spraw Matce Bożej Wspomożenia Wiernych.  Kleryk, Grzegorz Kurpias,  to był dopiero „ plasterek” na Nasze zranione serca, który dzielnie walczył o swoich Wychowanków. Darzył Nas wielkim zaufaniem, a My powtarzaliśmy…” jedynki poprawimy i na mszę świętą zdążymy.  Brat Wojciech Zięcina, miłośnik literatury, zasłynął ze swojej nowej pasji i stał się internatowym „paparazzi”, utrwalał nieuchwytne chwile, a Jego zdjęcia cechował prawdziwy artyzm. Dyrekcji podziękujemy dziś wierszem:

„Nasza kochana Dyrekcja pięknie salezjańskim okrętem dowodzi 

i chroni wszystkich od moralnej powodzi.

Każdego wysłucha, do serca przytuli,

Jest jak miłość Naszej Wspomożycielki Matuli…

Uśmiechy rozdaje jak święty Franciszek Radosny

i czyni w Naszych sercach cały rok wiosnę…”

My, „ Diamenty”, czyli Wychowankowie internatu , osiągnęliśmy wiele „ małych” sukcesów. Są to najwyższe średnie ocen Uczniów w kilku klasach, tytuł najlepszego Ucznia Szkoły Zawodowej, sukcesy sportowe ( szachy, narty), najwyższe miejsca w konkursie „ Sprawny w zawodzie”. Dziękujemy za wszystko  i zapewniamy, że będziemy wiernymi Synami księdza świętego Jana Bosko. Jesteśmy wdzięczni, że internat był naszym Domem przez te wszystkie dni , dawał Nam siłę i moc w ciągu całego roku szkolnego. Dziękujemy Naszym Wychowawcom, że pomogli Nam „w drodze do wiary” i na „drodze do wiary”. To Oni myśleli o Nas jak święty Jan Paweł II, który w Rzymie powiedział do Młodych „ Każdy z Was jest cenny dla Chrystusa, jest Mu znany osobiście , jest przez Niego umiłowany…”

Angelika Botor

Utworzono: 04 lipiec 2017

Komers klas trzecich

14 czerwca odbył się komers dla 3 klas gimnazjum. Czekaliśmy na ten dzień z niecierpliwością. Impreza rozpoczęła się o godzinie 18.00. Na początku było uroczyste powitanie przybyłych gości, a następnie przemówił dyrektor szkoły ks. Zenon Latawiec. Następnie klasy a, b i c zatańczyły poloneza, nie zabrakło również poloneza z udziałem dyrekcji i nauczycieli. Po udanym tańcu wszyscy ruszyli na przepyszny obiad. Gdy już zjedliśmy, w ogrodach salezjańskich czekał na nas fotograf, który zrobił nam pamiątkowe zdjęcia. Później oglądaliśmy prezentacje klas – każda z nich była ciekawa, zabawna oraz oryginalna. Komers był bardzo udany. Zabawa trwała do północy. Jestem pewna, że każdy z nas zapamiętał ten czas jako magiczny i wyjątkowy.

Dominika Kulig 2Gb

Utworzono: 18 czerwiec 2017

Konkurs literacki "O złote pióro"

Ludzie czytają i często także znajdują w sobie odwagę, aby pisać. Bo pisanie zawsze wymaga odwagi. Poddać ocenie innych swoje teksty, napisać je lub wyciągnąć z ukrycia, "z szuflady", to odwaga poddania się ocenie innych.

Janusz Leon Wiśniowski

W tym roku szkolnym odbyła się już kolejna edycja konkursu literackiego "O Złote Pióro" przeznaczonego dla uczniów gimnazjum, liceum, technikum i szkoły zawodowej. Teksty były składane w dwóch kategoriach: poezja i proza. Miłość, śmierć, przemijanie, szczęście, dojrzewanie... to tylko niektóre z problemów, które pojawiły się w pracach uczniów. Wyniki zostały ogłoszone 14.06.2017r. podczas porannego apelu:

I miejsce -  "W poszukiwaniu szczęścia" (proza) Dominika Kulig 2Gb

II miejsce –  "Drzwi" (proza) Alicja Stężowska 1La

III miejsce – "Anioł Stróż", "Telefon" (poezja) Kacper Nowak 2Tps

Dominika Kulig:

Zaczęłam pisać już jako mała dziewczynka. Wtedy był to tylko spsób na nudę, ale z biegiem czasu zaczęło się to przeradzać w coś więcej. Zorientowałam się, że jest to mój sposób na oderwanie się od rzeczywistości. Poprzez pisanie mogę choć na chwilę przenieść się w krainę wyobraźni, gdzie wszystko może się zdarzyć i to ja kreuję świat przedstawiony. Mogę samodzielnie wymyślać miejsca, bohaterów, a nawet fabułę. Jest to prawie jak czytanie książek, tyle że to ja decyduję o dalszych losach postaci, przez co mogę przekazać pewne wartości, które są dla mnie ważne i zaprezentować je innym ludziom. Podczas tworzenia tej rzeczywistości mogę ukazać to, czego boję się w prawdziwym życiu- słowa i czyny, których brak odwagi nie pozwoliłby mi wykonać. Przez to mogę pokazać innym - i przede wszystkim sama zobaczyć - świat z zupełnie innej strony. Każdy z nas czasami zastanawia się "Co by było gdyby...", a przecież we własnych utworach można spróbować wszystkiego, nawet sięgnąć do całkowicie wyimaginowanych rozwiązań. Właśnie dlatego zachęcam do pisania każdego, gdyż właśnie wtedy można najlepiej poznać samego siebie. Dodatkowo organizowane są liczne konkursy literackie, zarówno dla młodzieży, jak i dla dorosłych. Jest to dobry sposób, aby sprawdzić swoje umiejętności pisarskie oraz zmobilizować się do pracy. Nie należy się jednak zrażać niepowodzeniami, gdyż każdy ma inny gust i to, że jednemu jury nie spodobała się nasza praca, nie oznacza, że innej osoby nie zachwyci. Poza tym myślę, że są sytuacje w życiu, gdy jest nam naprawdę trudno. Właśnie wtedy warto sięgnąć po pióro i zacząć pisać, wylać swoje emocje na papier. Wtedy robi się człowiekowi lżej i zaczyna się myśleć pozytywnie. Serdecznie polecam pisanie każdemu, a inspirację zawsze można odnaleźć w otaczającym nas świecie. Nigdy nie wiadomo, kto zostanie wielkim pisarzem. Może Ty nim będziesz...

Wszystkim uczniom, którzy mieli "odwagę" poddać ocenie swoje prace, bardzo serdecznie dziękujemy. Mamy nadzieję, że w przyszłym roku szkolnym większe grono "szkolnych artystów" zdecyduje się sprawdzić swoje możliwości w literackim konkursie, bo jak pisze polska noblistka Wisława Szymborska to przecież: Radość pisania./ Możność utrwalania./ Zemsta ręki śmiertelnej.